بازگشت
تبلور اختلالات روحي در شعر نو فارسي
دكتر بيژن باران دكتر بيژن باران

خلاصه. این مقاله گام نخستین جستاری در دو جهت در ادبیات معاصر ایران است.  نخست، مناسبات اختلالات روحی با خلاقیت ادبی را بررسی میکند.  دوم، تبلورات این مناسبات را در پیش کسوتان شعر نو، تحت ژانر ادبی مرثیه خوانی، مورد کنکاش قرار میدهد.  یکی از مضار روال تکوین مدنیت جدید، اختلالات روحی و خلجانهای ذهنی در شهروندان مساعد است.  در میان انسانهای حساس باید باین پرسش پاسخ داده شود:  آیا خلاقیت ادبی منجر به اختلالات روحی می شود یا برعکس؟ رابطه خلاقیت ادبی با هزینه روحی در غرب، هم بطور آماری و هم نظری، نشان داده شده است.

در طول حیات، یکی از مصائب بشر بیماری می باشد.  این یا بخاطر تهاجم ویروسی، عدم توازن مصونیت، نارسایی ژنتیک و یا بخاطر عدم توازن هورمنی مغزی میباشد. عوارض این بیماریها کاهش توان انسان با نتیجه مرگ زود رس می باشد.  از همان اول تاریخ، انسان برای مداوای بیماری، مواد و اورادی را واسطه قرار داد.

شاعران از احاد جامعه هستند؛ با استعداد و ممارست هنري، پيام خود را در جامعه پخش مي كنند.  اين انسانها هم وارث ساختار ژنتيك، متابوليك، هورموني خانوادگي، كنش/ واكنش محيط فرهنگي (اخلاقيات) سنتي، فعل/ انفعلات رويدادهاي جوي، اجتماعي، جهاني مي باشند.  در روانشناسي رابطه بين خلاقيت هنري و اختلالات روحي تبيين شده.  خُلق ناپایدار به هزينه حیاتی مریضی، کوتاهی عمر مي تواند به آفرينش هنري كمك كند؛ ولي هنرمند باتعادل روحي هم مي تواند همان اندازه خلاق باشد {7}.


August 2nd, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان